her ayrilik bir vurgun..

Bu bir ayrilis hikayesi degil bu bir sarilis hikayesi..

Calismanin en zor yani neydi bir hatirlayalim.Hedefler, butceler, performans, anlayissiz, kati hatta insanliktan nasip almamis yoneticiler,dedikoducu arkandan is ceviren mesai arkadaslari,az  maas, gelmeyen terfi,uzun yol,odenmeyen yol parasi yemek parasi,uzun mesailer,haftasonu calismasi...yaz yaz yaz bitmiyor..hangisi zor..hicbiri..is hayatinin en zor yanini henuz gormediyseniz bu seceneklerden bir veya birkaci icin evet bu dediniz bile..

Calisma hayatinin en zor yani Anne olmaktir. Anne olduktan sonra o bagimli olarak yasadiginiz minik varligi ve kokusunu magbedinizde birakip kurtlar sofrasina tek cikmaktir.Aylarca karninizda sonra kucaginizda tasiyip iki kisi yurumeye alismissaniz ilk gunler yolda yururken bile dengeniz sasabilir.Ama yikilip dusseniz bile  caniniz kalbiniz kadar acimayacaktir emin olun.

Bu yaziyi ,bu sureci acisiz gecireceginize inanmak adina okuyup rahatlayip bitireceginiz konusunda iyi haber veremeyecegim size.Bu ancak sacma bir vaad olurdu. Simdiden soyleyeyim;caniniz yanacak, vicdaniniz yuzyildir uyuyan bir dev gibi hortlayip sizi bogacak..Ama sakin olun. Anneyseniz eger, bu duygu size pek bir tanidik. Zaten hayatinizin her kismi ona yetememek sikintisi vicdani ile gecmiyormu? Ne yapsaniz olmuyor gibi geliyor hep daha iyi hep daha fazlasi icin cabaliyorsunuz.Bu da o cabalardan biri. Ona daha iyi bir yasam verebilmek adina onu emin ellere teslim ediyorsunuz.

Uzmanlar ilk 3 yil bebege annesinin bakmasini oneriyor. Bu cumle dannn diye yuzunuze  carptiysa sakin olun.Guvenilir,annesi kadar olmasada ona ayni onemi verecek, kendini mutlu hissetirecek birileri varsa sorun yok. Onun ihtiyaci olan pamuklara sarilmak..Annesinin kanadi en cok istedigi ama olamiyorsa, en yakinini bulmak gerekiyor. Tanidiginiz, gercekten sevgi dolu bir bakici, ona bir teyze abla olabilir,anane babane ise sefkatle onu sarmalayabilirse; iciniz  cok daha rahat olur.Ardinizdan garip kalmadigini ayni sartlari yasatacaklarini bilirseniz bu sizi epeyce huzura erdirebilir.

Dunyanin en sevecen ananesi babanesi bakicisi da olsa, o yoklugunuzu farkedecek ve geleceginiz,kokunuzu alacagi zamani iple cekecektir.

Ozellikle 1 yasindan sonra bu ayrilislar daha bir zorlasacaktir.Cunku artik anneyi ayirt ediyor,varligini yoklugunu anliyor bebeginiz.Peki bu ayrilis surecini en az hasarla atlatmak icin yokmu tavsiyeler? Var elbette.

Beni bilenler  bebegime dogdugu andan itibaren birey olarak baktigimi da bilirler.Minicik bir bebekken burnunu temizleyecegim zaman aspratoru gosterir;bununla burnunu temizleyecegim biraz rahatsiz olabilirsin sakin korkma diye anlatirdim.Bunun gibi birilerinin arkasindan aglamamasi gerektiginide ona ogretmeye  calistim ve ogrettim sanirim. Bunun iki yontemi: gideni ugurlamak, geleni karsilamakti benim icin.Kapi  caldiginda, zil sesi duyuldugunda evde bir sevinc havasi yaratip kosss kim gelmis bakalim diye kapiya sevincle kosuyoruz.geleni cosku ile karsiliyoruz,gidene mutlaka el sallayip byebye yapiyoruz.nasil cikiyorsa kapidan oyle girecegini biliyor.Bende bir yere cikacaksam mutlaka vedalasip anlatiyorum.byebye yapiyorum.Gittigimi gormesini sagliyorum.Bir seminerde gozukmeden ortadan kaybolmanin cocukta sevdiklerini aniden kaybetme korkusu olusturdugunu okumustum.Gittiginizi bilmezse sizi arayacak, yok oldugunuzu dusunecek,ve geri gelip gelmeyeceginizi  bilemeyecek. Bu yuzden ise giderken,isten gelirken bir veda ve kavusma ritueli belirlemek isinize cok yarayacaktir.onu gulduren bir veda bulun.siz cikarken o gulmeye devam etsin.Donuste yine bu kavusmayi kutlayin,o kavusma anini beklesin gun boyu.

Sirtinizdaki sucluluk duygusunu hafifletse de tamamen gecirmeyecek bu soylediklerim.Ancak bazi hislerin ilaci yoktur,aciysa cekilecektir ancak hafifletilebilir.

Ha bir de beni unuturmu diye dusunenler olabilir.Gece oldugunda giden gunes' i unutmayip nasil sabah olsa da icimi isitsa diye bekliyorsaniz,her karanlik soguk gunde gunese daha cok ozlem duyuyorsaniz bebeginizde gunesini bekliyor olacaktir.

Evde ona giderken mutlaka sizi hatirlatacak birsey  birakin.Anne gitsin gelince bunu takacak diye kafanizdaki tac olabilir,toka olabilir.Gelince alip takin mutlaka ki ,anlamasi pekissin.Yaşi sizi anlamaya yetiyorsa ona gorev verebilirsiniz.Ben gelene kadar haftasonu gitmek istedigin yerin resmini yap gibi.

Okuduklarim dinlediklerim ve kendi deneyim,ongorulerim ile verebilecegim yegane tavsiye;onu kandirmayin.Gidip mutlaka doneceginizi 3 yasindaki cocugada 7 aylik bebegede anlatmanin icgudusel yollari var mutlaka.Durust olun, onunla selamlasin,vedalasin.Sucluluk duygusunun sizi esir alip isleri aglak bir boyuta tasimasina ve bebeginizi ardinizda caresiz birakmasina izin vermeyin..